تاریخچه کپسول های ژلاتین

jpg 67

اول از همه، همه ما می دانیم که قورت دادن داروها دشوار است و اغلب با بوی نامطبوع یا طعم تلخ همراه است. بسیاری از افراد معمولاً تمایلی به پیروی از دستورالعمل های پزشک خود برای مصرف دارو ندارند، زیرا داروها برای بلع آن بسیار تلخ هستند، بنابراین بر اثربخشی آنها تأثیر می گذارد. از درمانمشکل دیگری که پزشکان و بیماران در گذشته با آن مواجه بوده اند این است که اندازه گیری دقیق دوز و غلظت دارو غیرممکن است زیرا استاندارد کمی یکسانی وجود ندارد.

در سال 1833، یک داروساز جوان فرانسوی به نام Mothes، کپسول های نرم ژلاتینی را تولید کرد.او از روشی استفاده می کند که در آن دوز خاصی از یک دارو در یک محلول ژلاتین حرارت دیده پیچیده می شود که با سرد شدن برای محافظت از دارو، جامد می شود.در حین قورت دادن کپسول، بیمار دیگر فرصتی برای مزه محرک دارو ندارد. ماده موثره دارو تنها زمانی آزاد می شود که کپسول به صورت خوراکی وارد بدن شود و پوسته آن حل شود.

کپسول های ژلاتین محبوب شدند و دریافتند که مکمل ایده آل برای دارو هستند، زیرا ژلاتین تنها ماده ای در جهان است که در دمای بدن حل می شود.در سال 1874، جیمز مرداک در لندن اولین کپسول ژلاتین سخت جهان را تولید کرد که از یک کلاه و بدنه کپسول تشکیل شده بود. این بدان معنی است که سازنده می تواند پودر را مستقیماً در کپسول قرار دهد.

تا پایان قرن نوزدهم، آمریکایی‌ها در توسعه کپسول‌های ژلاتین پیشرو بودند.بین سال‌های 1894 تا 1897، شرکت داروسازی آمریکایی Eli Lilly اولین کارخانه تولید کپسول ژلاتینی خود را برای تولید نوع جدیدی از کپسول‌های دو تکه و خود آب‌بند ساخت.

در سال 1930، رابرت پی شرر با توسعه یک دستگاه پرکننده خودکار و پیوسته نوآوری کرد که تولید انبوه کپسول ها را ممکن کرد.

u=2642751344,2366822642&fm=26&gp=0

برای بیش از 100 سال، ژلاتین ماده خام انتخابی ضروری برای کپسول های سخت و نرم بوده و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد.


زمان ارسال: ژوئن-23-2021

8613515967654

ericmaxiaoji